Eemmeerloop 2016
Op zaterdag 21 mei werd de 32e editie van de Eemmeerloop gehouden. Dit is een estafetteloop van 50 km. om het Eemmeer heen. Hij is verdeeld in 5 etappes, waarvan vier er van ongeveer dezelfde lengte zijn en een, de vierde afstand toch echt wat langer is. De start en finish is op het plein in Bunschoten-Spakenburg.
Omdat het een estafettewedstrijd die ook nog in de buurt is, is dat voor leden van AVN een uitgelezen mogelijkheid om mee te doen. Naast de sportieve prestatie is het namelijk ook gewoon een gezellige wedstrijd.
Wim Oudejans, Peter Bokkers, Jan Reichardt, Fride Geluk en Astrid Reichardt hadden zich dit jaar ingeschreven als AVN gemengd assortiment. We bevonden ons in een goed gezelschap van nog 39 andere gemengde teams (minimaal twee dames van de vijf lopers).
In de auto op weg naar Bunschoten was het al een gezellige boel. Nog even werd gecheckt of iedereen wel zijn of haar AVN shirt bij zich had, want we wilden wel herkenbaar voor de dag komen.
Bij het ophalen van de nummers bij de voetbalvelden, ontmoetten we Diana van Zessen , die de hele 50 km mee zou fietsen. Om ons uit de wind te houden, te voorzien van ons natje en droogje en natuurlijk voor morele steun.
Om 11.00 uur was het startschot op het plein en ging Peter als eerste loper van start. De rest was ondertussen al op weg naar het eerste wisselpunt. Daar had Astrid ruim de tijd om in te lopen voordat zij aan de tweede etappe zou beginnen. Rond 11.30 kwamen de eerste lopers in zicht. Dus als snel stond Astrid klaar om het van Peter over te nemen. Het voordeel van deze estafette loop is, is dat na een etappe het veld lopers al aardig uit elkaar ligt en je dus niet met een meute van start gaat. Daardoor is het risico dat je te hard van start gaat, met de meute mee, veel kleiner. Je zit daardoor niet snel in je reserves en komt veel beter in je kadans.
De tweede etappe eindigt met een klein klimmetje en Astrid kon daar nog een klein sprintje trekken voordat Wim het van haar overnam. Het derde stuk voert helemaal langs de Windmolens tot aan de Stichtse Brug, daar moest Wim dan omhoog en overheen, langs het wissel punt voor de duolopers ( er zijn namelijk teams die de afstand met z’n tweeën afleggen en allebei dus 25 km lopen). Pas over de Stichtse Brug en stijl naar beneden, ligt dan het volgende wisselpunt. Jan had de vierde etappe en dus de langste afstand op het programma staan. Deze gaat helemaal door de polders van Eemnes en daar stond op die 21 mei een pittig windje.
Ondertussen gingen Wim, Fride en Astrid (Peter moest na de eerste etappe afhaken vanwege andere verplichtingen) op pad voor de laatste wissel. Deze is bij de Baarnse brug en die heeft de neiging nog wel eens open te gaan voor bootjes die over de Eem varen. Gelukkig is het wisselpunt precies na de brug én is afgesproken dat als hij open staat de aankomende loper de slagboom mag aantikken zodat de laatste lopen aan de overkant van start kan gaan.
Er zijn mensen die deze hele 50 km alleen lopen en dan heb je daar dus niets aan, maar voor de teams is dat een prima oplossing. Dit keer was het overigens voor ons niet van toepassing.
Als laatste ging Fride van start. Zijn de andere deelnemers van AVN gemengd assortiment oude rotten in het Eemmeerloop vak, voor haar was het de eerste keer dat ze meedeed. Ze liep hartstikke goed, toen wij er achteraan reden, verbaasden wij ons er over hoever ze al was toen we haar eindelijk bereikten. Zo konden wij haar en Diana nog even aanmoedigen voordat we met gezwinde spoed naar de finish gingen. Dat wil zeggen, tot zo’n 100 meter voor de finish. Het is namelijk traditie bij deze loop dat het hele team gezamenlijk binnen komt, dus de lopers die nog stijve benen hebben van hun afstand, moeten dan in een keer het tempo van de laatste loper meedoen. Maar het is altijd weer fantastisch om dan samen over die finish te gaan en onthaald te worden. Want op zaterdag is er niet alleen markt in Bunschoten, dat veel mensen trekt, het weer is in deze periode eigenlijk altijd goed en dan zijn ook de terrasjes druk bezet.
We waren tevreden over onze tijd, 3 uur 54 minuten en 30 sec. maar ook over het feit dat we vierde zijn geworden van al die veertig gemengde teams.
En dan is het alweer voorbij, vooraf lijkt het altijd weer een hele dag onder e pannen en feitelijk is dat ook zo, wij zijn om 10 uur van huis vertrokken en waren om 17.00 uur weer thuis, maar zodra het startsignaal is gegeven vliegt de tijd voorbij. Bovendien wordt er altijd onder het genot van wat drinken op een van die terrasjes nog even nagekletst.
Vanwege de laagdrempeligheid en de gezelligheid kan ik iedereen deze wedstrijd van harte aanbevelen en daarom nodig ik iedereen van AVN van harte uit om volgende jaar voor een “rood-zwart-witte golf” in het Eemmeerloop-veld te zorgen.
