Wim Oudejans pakt zilver tijdens NK 10 km op de weg

Tekst: Wim Oudejans

NK 10 km op de weg, op 29 augustus 2021 in Venhuizen, Noord Holland

Na ruim 1,5 jaar kon het eindelijk weer, een echte wedstrijd, nog wel een wedstrijd om het Nederlands Kampioenschap op de 10 kilometer op de weg. Het kampioenschap gold voor senioren en masters in alle 5 jaarklassen vanaf 35 jaar.

Om te bereiken dat erin de boeken redelijke tijden komen te staan heeft de Atletiekunie maatregelen getroffen om dat doel te bereiken. Daarbij worden bij wegwedstrijden en wedstrijden op de baan verschillende methoden gebruikt.
Bij een kampioenschap op de weg geldt dat er in een leeftijdsklasse tenminste 4 inschrijvingen moeten zijn die ook aan de start verschijnen. Als dat aantal niet gehaald wordt, wordt je ingedeeld in de naast lagere leeftijdsklasse en is er dat jaar geen Nederlands kampioen in de betreffende klasse.

Bij de kampioenschappen op de baan wordt gewerkt met medaillelimieten. Ook als je als enige in jouw klasse mee doet, wordt je Nederlands kampioen, mits je maar een tijd loopt onder die medaillelimiet. Lopen er echter 5 mensen in een klasse en niemand haalt de limiet, is er geen Nederlands kampioen en worden er geen medailles uitgereikt.

Ik was dus best benieuwd hoeveel inschrijvingen er in de klasse M75+ waren. Nadat de inschrijvingstermijn was verstreken, werden de inschrijvingen in de leeftijdscategorieën bekend gemaakt. In de M75+ waren 10 inschrijvingen, dus royaal voldoende. Van die 10 man was er een, Dirk Visser, waarvan ik wist dat die aanmerkelijk sneller was dan ik, omdat ik bij de baankampioenschappen om het NK in 2016 en 2017 ruim 2 minuten langer deed over 10 km. Zilver leek mij het maximaal haalbare.

De wedstrijd werd gehouden op zondag 29 augustus, de start was om 10.15 uur. Het was koud, het regende en vooral, er stond veel wind, uit het noorden, alles behalve ideale omstandigheden. Er stonden bij de mannen zo’n 350 senioren en veteranen aan de start. Omdat je weet tot de langzaamste lopers van dat veld te behoren, sluit je achteraan in het startvak. Dat verklaart het verschil in mijn bruto- en nettotijd van 11 seconden. Overigens geldt de brutotijd.
Bij de start ontwaarde ik Dirk Visser en had geen zicht op andere lopers in de klasse M75+.

Dirk Visser startte veel sneller en ik raakte hem uit het oog. In de eerste kilometers passeerde ik 2 concurrenten. Dat zie je omdat je verplicht bent om ook een startnummer op je rug te dragen en de nummers in mijn klasse begonnen met 75, nl 750 t/m 759.
Toen het veld wat was uitgerekt dacht ik Dirk Visser te zien, maar ik kon zijn startnummer op ongeveer 100 meter niet lezen. Op kilometer 4 had ik een achterstand op die loper van 30 à 35 seconden. Ik dacht dat dat goed kon kloppen, want geëxtrapoleerd naar 10 kilometer, zou mijn achterstand zo’n 1’ 30” zijn, dus iets minder dan die ruim 2 minuten in 2016 en 2017. Ik was er ook alles behalve van overtuigd dat ik op de tweede plaats liep, ik was immers maar 2 concurrenten gepasseerd. Voor mij liep iemand die mogelijk ook tot mijn categorie behoorde. Hij liep kilometers lang zover voor mij dat ik zijn startnummer niet kon lezen. Op de dijk van het IJsselmeer, met de wind pal tegen, heb ik een uiterste inspanning gedaan om dichter bij die man te komen. Toen ik een nummer in de 650 serie ontwaarde, heb ik geen poging gedaan om hem voorbij te lopen. Het verschil met de man die op 4 kilometer 30 à 35 seconden op mij voor lag, werd niet groter, sterker, het leek wel wat kleiner te worden. Dan zal het vast niet Dirk Visser zijn dacht ik toen. Dan ook geen tweede??

Vlak voor ik bij de finish was hoorde ik de speaker zeggen dat de eerste in de klasse M75+ finishte. Dat bleek toch Dirk Visser te zijn. In een brutotijd van 46’03 finishte ik als 2e, slechts 22 seconden achter Dirk Visser. Mijn nettotijd bedroeg 45’ 52”, exact, op de seconde af, het Nederlands record in de klasse M75+ op de 10 km op de weg. Op de baan is het Nederlands record 46’ 42”. Ik was zeer verbaasd, zeker gelet op de slechte omstandigheden, dat ik 45’ 52” netto liep. Dat record is nu overigens in handen van Dirk Visser in 45’ 41”, zijn bruto tijd.

Alles bij elkaar weer een mooie ervaring en een zeer tevreden gevoel.