Stamppotbuffet – Zaterdag 19 november 2022Eten jullie gezellig mee? Opgeven kan tot donderdag 10 november 2022 door een mail te sturen naar: activiteiten@avnijkerk.nlLaat je in de mail ook even weten of je alleen of met partner komt? En of we rekening moeten houden met dieetwensen?Hartelijke groet,Diana, Rianne en JacoActiviteitencommissie
Na twee corona jaren hebben we inmiddels de clubcompetitie voor dit jaar 2022 weer nieuw leven ingeblazen. De clubcompetitie bestaat uit 6 aangewezen wedstrijden die vermeld staan op de tussenstand na de 2e wedstrijd, inclusief de datum waarop deze wedstrijden gehouden worden.
Bekijk hier de tussenstand van de clubcompetitie 2022
Tot nu toe zijn 4 van de 6 wedstrijden gelopen. Om in het eindklassement te komen moet aan tenminste 3 wedstrijden deelgenomen zijn. Neem je aan meer wedstrijden deel, dat tellen de 3 beste wedstrijden mee, gerekend naar punten.
Tijden worden omgerekend naar punten, waarbij boven de 35 jaar een leeftijdscorrectie wordt toegepast. Baseerden wij ons tot dit jaar op de leeftijdscorrecties volgens prof. E. Sterken, opgenomen in “Het Geheim van Hardlopen” cq “Hardlopen met Power”, dit jaar hebben we de leeftijdscorrecties voor de hogere leeftijden, boven de 65 jaar, aanmerkelijk naar beneden bijgesteld. Hierdoor hopen we dat de uitkomst bij de heren voor de eerste plaats, niet op voorhand vast staat.
Wij hopen dat deze clubcompetitie een stimulans is om aan wedstrijden deel te nemen en dat er strijd geleverd wordt om zo hoog mogelijk in de eindrangschikking te eindigen.
De hardlooptrainers Jan, Arend en Charlie
Dank aan de vele vrijwilligers die mee hebben geholpen het evenement een succes te maken!
Uitslagen zaterdag 8 oktober 2022
Tekst: Wim Oudejans
Vorige week werd ik door Herbert Jansen gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar Epe,
waar op 20 september baanwedstrijden werden gehouden door de atletiekvereniging Cialfo.
Omdat er ook een Engelse Mijl op het programma stond had ik daar wel oren naar. Deze
afstand had ik nog nooit gelopen na mijn 75 e verjaardag en het Nederlands record in de
klasse M75+ was misschien nog haalbaar, ook nu ik alweer bijna 77,5 jaar ben en de jaren
tellen. Dat record stond op 6’ 38”.
Min of meer per toeval kwam ik er achter dat ook Marieke van de Geest en Jaapjan Verkerk
van plan waren naar Epe te gaan. Herbert, Marieke en Jaapjan gingen voor de 5000 m.
Afspraken om met elkaar mee te rijden werden snel gemaakt. Onderweg naar Epe haalden
wij in Harderwijk een loopvriend van Herbert op, Emile, die zich op Strava “de eenzame
loper” noemt. Leuk om te weten wie er achter deze naam schuil gaat, een naam overigens
die hij zich zelf al gegeven had bij het online schaken.
In de auto wist Emile te vertellen dat op 11 september jl, dus 9 dagen geleden, Hans Smeets
het Nederlands record in de M75+ klasse verpulverd had tot ca 5’ 48”. Op de atletiekbaan
wisten ze te vetellen dat deze tijd niet alleen een Nederlands record was, maar ook een
wereldrecord!! Ja, daar kan ik natuurlijk nooit tegen op.
De Engelse Mijl startte om 20.00 uur. Allemaal jonge knapen, althans in mijn ogen. Gecoacht
en aangemoedigd door Marieke, Jaapjan, Herbert en Emile kwam ik na een moeizame race
tot 6’ 36,80”, dus net onder het oude Nederlandse record. Dit is derhalve dus de tweede tijd
op de eeuwige ranglijst in Nederland die de Atletiekunie bijhoudt, dus op de mijl in de klasse
M75+ deze tijd was ook een clubrecord, maar dat kon gauw, omdat deze nog vacant was.
Vervolgens was het de beurt aan de 5000 m. Ik had mij geposteerd op de startlijn. De
ambitieuze doelstelling van Marieke en Jaapjan was 18’ 45”, dik onder hun persoonlijke
records. Voor mij rekende dat ook makkelijk, omdat je deze tijd loopt met ronde tijden van
precies 1,5 minuut. Ik kon met + en – seconden aangeven of ze boven of onder het schema
zaten. Herbert ging er natuurlijk als een speer vandoor en won deze wedstrijd in een nieuw
clubrecord van 16’ 36,0”. Zijn missie was dus geslaagd.
Emile deed zijn werk als haas voortreffelijk. Marieke en Jaapjan liepen tot 3,5 rondjes voor het eind steeds samen, enkele seconden onder het schema. De versnelling die Jaapjan toen inzette, bleek te machtig voor Marieke. Het lukt haar ook niet om die rondetijden van 90 seconden vol te houden. Emile liet Jaapjan zijn eigen gang gaan en bleef bij Marieke. Uiteindelijk finishte Jaapjan in een schitterend nieuw persoonlijk record van 18’ 30,4”. Jaapjan heeft de pech dat Herbert ook in de M40+ klasse zit, dus zit er voor hem geen clubrecord in. Marieke finishte in 18’ 56,2”, niet alleen een nieuw persoonlijk record, maar ook een overall nieuw clubrecord van AVN.
Zo leverde deze “avond zomaar in Epe” twee persoonlijke records op voor Marieke en Jaapjan en drie clubrecords voor Marieke, Herbert en ondergetekende.
De foto’s zijn gemaakt door Rinus Groen.
Afgelopen weekend stond in Amsterdam de 55ste Nationale C-spelen op het programma. Starten de officiële Nationale Kampioenschappen pas vanaf de B-junioren, zijn de Nationale C-spelen wel de grootste wedstrijd van het seizoen voor de C-junioren. In dit weekend komen de beste junioren naar Amsterdam om daar met elkaar te strijden voor de medailles.
Vanuit AVN hadden Thijmen Oostwouder (100m horden, 150m), Tobias van Dasselaar, Luc Benschop en Silvan van Hussel (allen 8900m, 1500m) zich geplaatst bij de besten van Nederland.
Het afgelopen jaar is het lopen van middellange afstanden binnen AV Nijkerk zeer succesvol. Zo had Noëlle Huijser (B-junior) tijdens het NK indoor (februari 2022) en outdoor (juni 2022) al 2x een 5de plaats weten te bemachtigen. Bij de Jongens C-junioren zijn er meerdere lopers die een goed 800m en 1500m op de baan kunnen leggen, met als beste loper op dit moment Tobias van Dasselaar.
Tobias plaatste zich dan ook voor deze C-spelen als 9de op deze C-spelen voor de 1500m en als 20ste op de 800m. Met een beetje geluk en een goede serie-indeling weet je het nooit op een kampioenschap.
Op zaterdag werd de 1500m afgewerkt. Er stonden 3 series op het programma waarbij de sterkste lopers in de laatste serie waren ingedeeld. Luc en Silvan liepen hun race in de 2de serie. Dat er op een kampioenschap vaak hard wordt gelopen ondervonden de heren. De onderlinge strijd tussen Luc en Silvan werd pas beslist op de streep. Met 0,03sec voorsprong liep Silvan naar een 11de plaats in de serie en Luc naar een 12de plaats. In de totale uitslag waren dat de 25ste en 26ste plaats. Beiden liepen een dik pr op deze afstand, waarbij Luc maar liefst 7 seconden van zijn beste tijd afliep.
In de laatste serie stond Tobias voor AVN aan de start. Als AV Nijkerk een kansje had om een medaille te pakken, dan moest het tijdens deze race gebeuren. De kans was heel klein, maar je weet nooit.
Tobias had het hele seizoen al laten zien dat het steeds sneller kon. Hij had zijn pr vanaf het begin van dit seizoen al met 30 seconden verbeterd. Na een snelle race wist hij wederom met een nieuwe pr (4:32,19s) een 8ste plaats te behalen. Een hele mooie prestatie.
Op zondag mochten de 3 mannen startten op de 800m. Wederom werden daar door alle drie pr’s gelopen. De kans op hoge klasseringen waren hier wat minder. Deze afstand is binnen de atletiek populairder dan de 1500m. Tobias liep naar een 20ste plaats met een tijd van 2:12,56, Luc werd 32ste met een tijd van 2:17,83 en Silvan sloot de AV Nijkerk rij met een 45ste plaats (tijd: 2:21,69).
Thijmen mocht op zaterdagochtend voor AV Nijkerk de spits afbijten op de horden. Een moeilijk technisch onderdeel waar vele atleten grote moeite mee hebben. Thijmen was als 34ste geplaatst in een veld van 40 atleten. Voor hem dus een wedstrijd om ervaring op te doen en een mooie pr te lopen. Thijmen liep in zijn serie naar een 7de plaats met een nieuw pr (17,44sec) op dit onderdeel. De start voor Thijmen en AVN was dus goed. Rond 2 uur stond hij voor een zelfde uitdaging op de 150m. Thijmen een echte sprinter die afstanden langer dan 300m minder goed verteert dan de kortere afstanden. Ook voor deze afstand was het credo: “Loop je eigen race en probeer een PR te lopen”. Het lukte hem net niet om een pr te lopen, maar hij liep wel een nette race. Hij wist een 36ste plaats te behalen waarmee hij zeker tevreden kon zijn.
Weer een heel goed weekend voor de jeugd van AV Nijkerk. Voor deze 4 jongens staat op zaterdag 17 september de finale van de landelijke C-competitie te wachten. Ze mogen dat in Emmeloord strijden voor een plekje bij de beste 36 ploegen van Nederland in deze categorie. De ploeg zal dan nog worden aangevuld met Johannes Hegeman, Jos Lozeman, Peter Klaver en Tycho van Hussel.
Daarnaast staan er volgende week maar liefst 5 D-junioren aan de start van de Nationale D-spelen. Dit zal plaatsvinden op één van de mooiste atletiekbanen van Nederland “het Olympisch Stadion”.
Tekst: Wim Oudejans
Geïnspireerd door de ranglijsten die Remco Rijerkerk gemaakt heeft van baanwedstrijden gedurende het gehele bestaan van AVN zijn de Baanrecords Heren bijgewerkt met tijden die uit een min of meer ver verleden door toenmalige AVN leden zijn gelopen. Remco maakt verder nog het onderscheid tussen Indoor – en outdoor baan wedstrijden. Dat onderscheid maak ik niet omdat er heel weinig indoorwedstrijden gelopen zijn en waarschijnlijk ook niet worden gelopen.
Voor onze dames boven de 35 ligt er nu een hele uitdaging om eens mee te doen aan baanwedstrijden zoals de Amersfoortse baancompetitie. Bijna elke prestatie wordt “beloond” met een clubrecord. Even melden bij je trainer of ondergetekende.
Tekst: Remco Rijerkerk
Afgelopen weekend stond voor de A/B junioren het Nederlands Kampioenschap op het programma. Gelukkig kon er na 2 jaar weer in Amsterdam op de baan van AAC een normaal kampioenschap worden afgewerkt. De vertegenwoordiging van AVN-atleten wordt jaarlijks beter. Hadden we een aantal jaren geleden maar 1 atlete op het kampioenschap, zien we de laatste 2 jaar het aantal steeds verder oplopen. Daar mogen we zeker trots op zijn. Was het in die jaren ook alleen deelnemen, gaan we nu weer naar echt meedoen in de hoogste regionen.
Dit jaar stonden er 3 B-junioren aan de start. Het kampioenschap wordt gehouden over 3 dagen en op de eerste dag (vrijdag) stonden Noëlle Huijser (800m), Iris van Leuveren (100m) en Myrthe van der Heeden (100m) aan de start.
Noëlle Huijser stond op de 800m als 11de geplaatst. Met een goede serie indeling en een beetje geluk moest Noëlle zich kunnen plaatsen voor een finale. Natuurlijk moet een atlete dat nog wel even doen, maar de hoop en de verwachting was er wel. Ze had dit al bewezen tijdens het NK indoor waar ze verrassend haar serie won en daardoor een finale plaats op eiste. Echter, binnen lopen op een 200m baan is iets anders dan buiten op een 400m baan.
Om 19:05 viel het startschot van de 2de serie. Noëlle ging goed van start en wist zich goed voorin de groep te posteren. De eerste 400m werden afgewerkt in 1:14. Na de wedstrijd verklaarde Noëlle zelf dat ze dat niet hard genoeg vond. Op de finish stond er toch een prima tijd van 2:21,85, waarmee ze een 4de plaats behaalde in haar serie. Nu werd het spannend want alleen de eerste 2 gingen direct door naar de finale. Daarnaast mochten de 4 tijdsnelsten ook nog mee. Door haar 4de plaats in de serie, stond ze op dat moment als 2de tijdsnelsten. In de laatste serie was er nog maar 1 atlete sneller dan Noëlle, waardoor ze zich ook outdoor wist te plaatsten voor de finale 800m.
Deze finale werd op zaterdag gelopen met zeer hoge temperaturen. Maar Voor Noëlle was het behalen van de finale een fantastisch succes. Dus gewoon genieten en lopen was het devies.
Dat ze dat ook heeft gedaan blijkt wel uit het feit dat ze na 500m nog op de 2de plaats lag. In het warme weer en hele snelle dames om je heen bleef het daar helaas niet bij. Op de finish was een prachtige 5de plaats voor haar weggelegd in een nieuw persoonlijk record van 2:19,30.
Iets waar we binnen AV Nijkerk heel trots op kunnen zijn.
Iris van Leuveren en Myrthe van der Heeden eindigde op het koningsnummer (100m) op de 39ste en 42ste plaats. Voor Iris een beetje een tegenvaller. Ze had zelf op meer gehoopt, maar doordat ze al enkele weken in een conditioneel dipje zit, kwam ze niet verder dan 13,89s, waar haar pr op 13,32s staat. Iris had zich ook geplaatst voor de 200m op zondag. Door de mindere conditionele situatie van haar hebben we op vrijdag besloten haar daarvoor af te melden.
Voor Myrthe was de 14,00s op de 100m een prima tijd, ze liep maar 0,02s boven haar pr. Voor haar zou de 100m alleen maar een opwarmertje zijn. Tijdens dit kampioenschap was de focus volledig op de het hink-stap-springen gelegd. Echter, Myrthe stond tot vrijdagavond nog reserve op dit onderdeel en mocht ze op zaterdag niet meer starten. Myrthe had voor de sluiting van de inschrijving een pr van 9,84m staan. Helaas sprong ze een week na de sluiting een nieuw pr van 10,14m. Met deze afstand had ze zich direct geplaatst.
Ook stond Tobias van Dasselaar (C-junior) ingeschreven voor dit kampioenschap op de 1500m. Ook hij mocht helaas niet starten omdat hij 1ste reserve stond op deze afstand. Voor hem had dit kampioenschap een ervaring voor de komende jaren moeten zijn. Gezien zijn progressie het afgelopen jaar, wordt er verwacht dat hij de komende jaren gewoon aan de start van dit kampioenschap zal staan.
Als trainer van deze atleten, kijk ik weer vol trots terug op dit kampioenschap. Wederom laat AV Nijkerk zich zien waar we toe in staat zijn.
De afgelopen tijd is het hard gewerkt om deze gegevens overal vandaan te halen. Door middel van speurtochten over het internet, oude clubbladen en archieven van (oud)leden is het weer gelukt om representatieve recordlijsten van het begin van AV Nijkerk te reconstrueren.
In het bijzonder wil ik Johan van Bladel bedanken voor zijn medewerking aan de opnieuw samenstellen van deze lijsten. Johan is lid geweest in de beginjaren van AV Nijkerk en houdt vanuit Amerika nog steeds de sportieve verrichtingen van onze leden bij. Samen met zijn informatie en de informatie uit de al genoemde archieven zijn we tot dit resultaat gekomen. Meer dan 26.000 indoor en outdoor uitslagen zijn opgenomen in het archief, waarmee de recordlijsten weer tot een mooi archief voor de vereniging zijn geworden.
De lijsten zijn bijgewerkt tot en met 31 mei 2022.
Paar kleine weetjes:
NK Masters 10 km op de weg.
Op 15 mei, uitgerekend op mijn 77e verjaardag, vond in Venlo het Nederlands kampioenschap Masters op de 10 km op de weg plaats.
Bij wegkampioenschappen wordt je alleen Nederlands kampioen als er in jouw leeftijdsklasse tenminste 3 of 4 deelnemers staan ingeschreven. Bij minder deelnemers wordt je ingedeeld in de naast lagere klasse. Bij baankampioenschappen wordt gewerkt met medaillelimieten. Ook als je de enigste deelnemer in jouw leeftijdsklasse bent, wordt je Nederlands kampioen, mits je onder die limiet loopt. Omdat het aantal deelnemers in de hogere leeftijdsklasse vrij beperkt is en er in mijn leeftijdsklasse steeds “jongere” mensen bijkomen, was dit wel de kans om voor de eerste keer Nederlands kampioen op de 10 km op de weg te worden, toen ik wist dat er 4 inschrijvingen waren in de klasse M75+, maar waarschijnlijk ook mijn laatste kans. Boven de 80 doet er bijna niemand meer mee.
Aan het NK Masters deden in totaal ca 300 deelnemers mee. Het verbaasde mij dat er zoveel deelnemers waren aan deze zogenaamde Venloop: meer dan 10.000 bij de 5, 10 km en halve marathon. Alleen al aan de 10 km deden meer dan 5000 mensen mee, waarvan 14 ouder dan 75 jaar.
Mijn grootste concurrent in de M75+, ene Dirk, had zich ook ingeschreven, dus op voorhand was het alles behalve een gelopen race. De weersomstandigheden waren in mijn voordeel: tegen de 25 graden en heel weinig wind. Iedereen klaagde over de warmte, ik niet dus.
In het aparte startvak voor de NK-deelnemers keek ik uit naar mijn concurrenten, te herkennen aan het startnummer, beginnend met 75. Dirk zag ik niet en vlak voor de start ging ik ervan uit dat hij niet was komen opdagen, wat uiteindelijk ook het geval was. Bij de andere twee had ik geïnformeerd naar hun verwachte tijden: 48 resp. 53 minuten. Op dat moment wist ik dat ik, ongelukken daargelaten, Nederlands kampioen zou worden, zonder tot het uiterste te hoeven gaan. Dat bleek uiteindelijk ook. Met een tijd van 46’ 52” werd ik eerste, dus Nederlands kampioen 10 km op de weg in de klasse M75+.
NK Masters op de baan.
In het weekend van 27, 28 en 29 mei vonden in Harderwijk bij Athlos de Nederlandse kampioenschappen Masters op de baan plaats.
Het was verboden om met je smartwatch te lopen, kennelijk i.v.m. kans op storing van het tijdregistratiesysteem. Om die reden hebben mijn “stravavrienden” mij dit weekend niet kunnen volgen.
Vooraf mocht ik mij verheugen in nogal wat mediabelangstelling. Ik werd gevraagd of ik mee wilde werken aan een uitzending van Omroep Gelderland, waartoe op zaterdag een filmploeg naar Athlos kwam, ik een uur voor de wedstrijd geïnterviewd werd en ik gefilmd werd tijdens het lopen. Dat werd op zaterdag om het uur uitgezonden en ik moet zeggen dat ik het best een aardig filmpje vond. Naast Omroep Gelderland werd ik ook door een sportverslaggever van de Stentor op donderdag 26 mei geïnterviewd, wat resulteerde in een uitgebreid artikel van deze krant van 27 mei.
Op vrijdag 27 mei, uitgerekend op de verjaardag van Ada, stond de 10.000 m op het programma. Bij baanafstanden spreekt men over 10.000m, op de weg over 10 km. De start was pas om 20.50 uur. Ook nu had diezelfde concurrent, Dirk dus, zich ingeschreven, en deze keer was hij er wel. Op voorhand dichtte ik mij op deze afstand de grootste kans toe op goud omdat ik Dirk vorig jaar in Hengelo bij het NK 2021 voor de eerste keer in mijn leven geklopt had. Toen, in 2021, liep hij na de start bij mij weg, haalde ik hem na ca 2000 m in en liep na ca 3500 m bij hem weg om ook weg te blijven. Vrijdag ging Dirk weer snel van start, dus liet ik hem lopen in de verwachting (of hoop) dat ik hem wel weer zou inhalen. Niet dus. Zijn voorsprong werd groter en groter en na ca 3000 m wist ik dat zilver het maximaal haalbare was. Ik finishte uiteindelijk in 45’ 52”, maar Dirk was zoveel sneller dat hij zelfs onder mijn Nederlands record van 44’ 17” liep. Dus niet alleen mijn titel kwijt, maar ook mijn Nederlands record. Toch ietwat teleurgesteld, temeer daar ik niet lekker gelopen had. Het was werken geblazen.
Op zaterdag moest ik aan de bak op de 1500m.
Op voorhand wist ik kansloos te zijn voor de titel, omdat de net 75 jarige Hans Smeets zich ook had ingeschreven. Hans is meervoudig wereldkampioen in verschillende leeftijdsklassen op de 800 en 1500m. Hij had ook een gelopen tijd opgegeven die 34 seconden sneller was dan mijn tijd van 5’ 58”. Hij had zich ingeschreven om een poging te doen het wereldrecord te verbeteren. Ook was ik alles behalve zeker van de tweede plaats. In eerdere NK ’s heb ik altijd mijn meerdere in ene Robert moeten erkennen.
Voorafgaand aan de wedstrijd werd ik aangesproken door een official van de Atletiekunie. Hij maakte bezwaar tegen de vele reclame op mijn mooie AVN-shirt en vroeg of ik een neutraal shirt bij mij had. Dat had ik. Tegenwerpingen dat mij dat nooit eerder gezegd was en dat je toch in je clubkleuren moest lopen, hielpen niet. Dus jammer voor Mark, maar ik moest echt een ander shirt aan. Zaterdag groen en zondag blauw.
Bij de wedstrijd heb ik mij gefocust op mijn directe concurrent, Robert, voor de 2e plek. Ik had een tactisch plan bedacht: tot ca 1100 à 1200m blijven volgen en hem dan verrassen. Die 1100m kon ik goed volgen en juist toen ik wilde aanzetten, versnelde Robert op 1100m. Ik kon dat pareren. Op 1300m herhaalde hij dat en ook toen kon ik dat met moeite pareren. Bij het uitkomen van de laatste bocht, dus met nog ca 90 m te gaan, dacht ik alles of niks. Ik kwam naast hem, maar er niet echt overheen. Na die finish dachten wij allebei gewonnen te hebben. Stomverbaasd waren we toen wij zagen beiden exact dezelfde tijd te hebben gelopen. Allebei 6’ 16,89”, dus tot de honderdste seconden gelijk.
Na de finish werd ik aangesproken door een jury lid. Hij vond dat ik mijn tegenstander gehinderd had in die eindsprint. Hij zei er gelukkig wel direct bij dat hij er niets mee zou doen, maar wilden mij er toch op attenderen. Wat gebeurde? Ik deed er alles aan om Robert in te halen. Robert schoof op van baan 1 naar de 2e baan. Ik moest dus ook uitwijken. Echter, op mijn beurt werd ik rechts ook ingehaald door een loper, overigens van een lagere leeftijdscategorie. Ik kwam letterlijk in de tang en, eerlijk is eerlijk, om wat ruimte voor mijzelf te creëren, heb ik mij met mijn armen wat breed gemaakt. Het is heel goed te zien op het filmpje van Omroep Gelderland. Robert en ik waren veel te druk hoe het zou aflopen, wie zilver, wie brons, of allebei zilver. We wisten ook niet of er tot duizendste seconden gemeten werd. Beiden vonden we dan maar allebei zilver. Bij de huldiging werd Robert als eerste naar voren gehaald voor de 3e plaats. Robert brons en ik dus zilver. De speaker zei er bij dat het verschil tussen zilver en brons 0,005 seconden was. Er werd dus gemeten in duizendsten van een seconde.
Ik heb nog nooit zo’n langzame tijd gelopen op de 1500m, maar dat is het gevolg van tactisch lopen. Hans Smeets zag, gelet op de relatief slechte weersomstandigheden (koud en vooral veel wind), af van de poging het wereldrecord te verbeteren, doch liep als in een training mijn Nederlands record naar de vergetelheid. Wel zilver, maar weer een Nederlands record armer.
De eerste 1400m.
De laatste meters, resulterend in een tijd van 6’ 16,892” voor mij resp. 6’ 16,897” voor Robert.
Zondag dan de 5000m. Het was koud en winderig. Een neutraal blauw shirt aan, waaronder een shirt met lange mouwen. Ik heb als enige deelnemer dit weekend zelfs met handschoenen aan gelopen.
In deze race had ik zowel Dirk als Robert als tegenstanders. Na de 10.000m had ik een titel al opgegeven omdat Dirk dit weekend echt een maatje te groot was. Ook op deze 5000m verloor ik tot nu toe altijd van Robert. Weer moest ik een tactiek bedenken, maar nu geen eindsprint, want Robert had mij na de 1500m gezegd zijn hardloop carrière begonnen te zijn als sprinter en ik kan in feite niet sprinten. Ik bedacht om de eerste kilometer achter Robert aan te lopen, daarna te versnellen en proberen een voorsprong te krijgen die bestand zou zijn tegen zijn eindsprint. Ik had twee kleinzonen, Sil en Noud, aan de kant om, mocht het lukken, om mijn voorsprong door te geven. De eerste kilometer ging in 4’ 20”, te snel om een gaatje te slaan. Ik besloot ook de 2e kilometer te blijven hangen. Ik voelde toen dat ik sneller kon, maar bleef volgen. Die 2e km ging in 4’ 31”. Toen besloot ik erover heen te gaan en te proberen snel een redelijk gat te slaan om Robert te demoraliseren. Dat gaatje lukte. Km 3 ging in 4’ 20”, de 4e in 4’ 19” en de laatste zelfs in 4’ 12”. De voorsprong van ca 70 meter die ik had op 4200 m slonk ondanks mijn snelle laatste kilometer, tot ca 60 m. Dus zilver. Dirk won weliswaar, maar lag niet eens zoveel voor mij, doch te veel om van hem te kunnen winnen. Mijn eindtijd was 21’ 47”, slechts 2 seconden langzamer dan mijn tijd van het NK 2015, dus 7 jaar geleden en een nieuw clubrecord in de M75+
In tegenstelling tot de 10.000m en ook de 1500 m, liep ik deze 5.000m op macht, een van de betere lopen ooit.
De eerste 2 km – Los – Weer zilver in 21’ 47” – Huldiging 1500 m (Wim, Hans, Robert)
Alles bij elkaar een mooi NK, waarin ik drie keer zilver heb behaald en veel ervaringen heb opgedaan met loopkleren op een NK en vooral met tactisch lopen op een baan. Nooit te oud om te leren.
Wim Oudejans
Afgelopen zaterdag stond voor de D- en C-junioren het Gelders/Overijssels kampioen in Dronten op het programma. Maar liefst 8 atleten van AV Nijkerk hadden zich gekwalificeerd op de diverse onderdelen voor dit evenement.
Dat er kansen waren op medailles dat wisten we als trainers, maar hoeveel en welke kleur, dat was de vraag.
Op de 1500m voor jongens U-16 was de kans het grootst. Met 2 sterke atleten aan de start Tobias van Dasselaar en Luc Benschop moest het goed komen. Een week eerder hadden de heren al een ware demonstratie gegeven tijdens de competitiewedstrijd in Amersfoort.
Na een mooie race wist Tobias zich in de laatste ronde los te weken ut de groep en liep met overmacht naar de winst in een tijd van 4:50,32. Luc werd op het laatste rechte stuk nog net van het brons gehouden en behaalde daarmee een mooie 4de plaats in een tijd van 4:56,45.
Naast de gouden medaille van Tobias waren er nog 2 medailles voor onze atleten. Jessie de Vries wist bij het hoogspringen (meisjes U-16) met een hoogte van 1,51m bons te behalen.
Het was een spannende strijd om het zilver en het brons. Maar liefst 3 meisjes sprongen uiteindelijk 1,51m. Het aantal foutsprongen gaf de doorslag. Met 1 extra foutsprong miste Jessie net het zilver.
Ook Ella van Asselt (meisje U-14) liep in de 60m horden finale naar een verrassende 3de plaats in een tijd van 11,54s. De als 6de geplaatste atlete verraste de trainers en natuurlijk zichzelf al in de series. Met een directe plaatsing voor de finale en een nieuw pr (12,02s) werd het spannend wat ze in de finale kon. De finale was een finale zoals het hoort. Tijden dicht bij elkaar. Het verschil tussen nummer 2 en 4 was dan ook maar 0,07s. Ella wist zich daar precies tussen te wurmen.
Naast de behaalde medailles waren er ook een groot aantal ereplaatsen voor AV Nijkerk.
Thijmen Oostwouder (Jongens U-16) behaalde 2x de finale, zowel op de 100m als op de 100m horden. In beide finales wist hij naar een mooie 6de plaats te lopen.
Johannes Hegeman (Jongens U-16) was de meest ongelukkige van de groep. Vroeg in de middag wist hij met discuswerpen nog een 7de plaats te bereiken met ene nieuw pr (23,11m). Maar helaas liep hij bij de 2de worp bij het speerwerpen een vervelende bekkenblessure op en moest de strijd staken.
Ella van Asselt behaalde naast haar bronzen medaille op de horden ook nog een 4de plaats bij het kogelstoten voor meisjes U-14 met een nieuw pr van 9m23. Noor Peek werd in deze titelstrijd mooi 6de met een afstand van 7m73.
Jessie de Vries kwam ook nog uit op de sprint voor meisjes U-16. Met een 9de tijd op dit onderdeel miste ze net de finale.
Tessa van Panhuis (meisjes U-14) liep op de 1000m naar een 4de plaats in en nieuw pr (3:35,67). Ook zij wist zich te kwalificeren voor de finale op het sprintonderdeel (60m). De als 7de geplaatste liep in 9s51 naar de 6de plaats.
Lotte van Dongen was de enige atlete die zich op 3 individuele onderdelen had geplaatst in de categorie meisjes U-16. Bij de sprint, horden en ver mocht zij uitkomen voor AV Nijkerk. Zoals altijd zijn de sprintonderdelen sterk bezet, zo ook hier in Dronten.
Met 2 10de plaatsen op de sprint (11,77s) en horden (14,93s) en een 11de plaats bij het verspringen (4,38m) deed ze zeer goed mee.
De jongens U-16 behaalde een 2de plaats op het onderdeel estafette met een tijd 54,19s. Helaas werd dit geen medaille voor het kampioenschap, omdat het minimum aantal ploegen voor het kampioenschap niet waren ingeschreven.
Trots werd er door de trainers Neal Hegeman en Remco Rijerkerk terug gekeken op een zeer succesvol kampioenschap. De jeugd van AV Nijkerk presteert goed en toont de laatste jaren steeds meer met trots het rood/zwart van de vereniging.
