Archief voor categorie: Hardlopen

Verslag van Wim Oudejans:

In de atletiek worden leeftijdsklassen gehanteerd van 5 jaar. In mei van dit jaar werd ik 75, dus viel ik vanaf dat moment in de klasse van 75 t/m 79 jaar, ofwel M75+. Zeker bij hogere leeftijden zie je dat de beste tijden en zeker ook records behaald worden in het eerste jaar van een nieuwe klasse. Voor mij moest daarom 2020 een oogstjaar worden. Een verschil met mijn vorige oogstjaar, 2015 toen ik 70 werd, is dat ik mijn zinnen niet alleen op nationale titels gezet had, maar ook op verbetering van Nederlandse records. Ik dichtte mij de grootste kansen op die records toe op de 1500 m en vooral de 10.000 m, en misschien zelfs nog op de 800 m.

De Nederlandse Baankampioenschappen voor Masters (vanaf 35 jaar) worden altijd in juni gehouden. Dit jaar zouden deze in het Fanny Blankers Koen stadion in Hengelo gehouden worden. Doch nog voor de inschrijftermijn was geopend, werden deze wedstrijd vanwege Corona al afgeblazen. Hetzelfde lot was beschoren voor de Keistad Baancompetitie, waar altijd een 1500 m in opgenomen is.
Gelukkig besloot zowel de Atletiekunie als ook AV Triathlon dat beide toernooien alsnog in 2020 gehouden konden worden. De Nederlandse Baankampioenschappen op 3 en 4 oktober en de Baancompetitie op 3 avonden in september en oktober. Deze twee toernooien pasten mij prima, omdat op dinsdag 29 september de 1500 m in Amersfoort op het programma stond en op zaterdag 3 oktober in Hengelo. Twee kansen dus op deze afstand. Al een heb ik geschreven over de geslaagde poging om het record op die 1500 m in Amersfoort te veroveren. Door dit resultaat kon ik mij in Hengelo sparen op de 1500 m van zaterdag, mij beperken tot het behalen van het Nederlands kampioenschap op die afstand en mij dus concentreren om op zondag 4 oktober het record op de 10.000 m te aan te vallen. Een ideaal scenario.

Onderstaande foto’s zijn van die 1500 m: een van mijn finish en een foto waarop de oudste (75) en de jongste (11) deelnemer van de baancompetitie staan. Die jongste deelnemer is Milana Oortjes, ook van AVN. Wij liepen die 1500 m in dezelfde serie, waarbij de speaker dit leeftijdsverschil van 64 jaar een heel mensenleven noemde. Overigens was Milana sneller dan ik.
Mijn tijd van 5’ 55,35” is tot nu toe in 2020 de snelste tijd door een Europeaan in deze klasse gelopen.

De Coronabesmettingen liepen inmiddels alweer erg op. Op de maandag voorafgaand aan de 1500 m hield het kabinet weer een persconferentie waarop extra maatregelen werden afgekondigd. Mijn vrees voor het afblazen van het NK in Hengel verdween toen ik de volgende dag een mail van de Atletiekunie kreeg met een protocol, aangepast aan de nieuwe maatregelen. Groot was daarom mijn teleurstelling toen het NK op woensdag alsnog afgelast werd. Dit oogstjaar geen twee “zekere” titels en weg kans om een aanval te doen op het Nederlands record op de 10.000 m.

Ik ben niet helemaal bij de pakken neer gaan zitten en heb op de site van de Atletiekunie gezocht of er toch nog baanwedstrijden waren op de 10.000 m. En jawel, op vrijdagavond 9 oktober in Rotterdam en ook op vrijdagavond 23 oktober in Hoogeveen. Echter beide wedstrijden waren vol, zodat de inschrijvingen gesloten waren. Beiden zetten mij echter op de wachtlijst en warempel, op 7 oktober kreeg ik te horen op de startlijst van Rotterdam geplaatst te zijn.
Peter Bokkers en mijn zoon Nils (vanuit België!!!) waren zo vriendelijk om mij in Rotterdam te coachen. Ik zou in de laatste van 4 series om 21.20 uur starten. De weersvoorspellingen gaven rond die tijd regen aan. Al om 19.00 uur was op buienradar te zien dat het rond 21.00 uur hard zou gaan regenen in Rotterdam, maar echt bevreesd was ik daar niet voor. Echter de rode kleur op buienradar werd groter en ging richting paars. Tijdens de 3^e serie rond 21.00 uur was er sprake van een ware wolkbreuk. Zo’n 10 van de circa 30 deelnemers stapten uit. Van de ook circa 30 deelnemers van de 4^e serie waren er 12 die niet eens startten. Deze foto is genomen toen ik al liep. Nog niet eens de keiharde regen was het grootste probleem, maar wel de dikke waterlaag die op de baan bleef staan. Na 10 meter had ik al kletsnatte voeten.

Er was echter een voor mij nog veel groter probleem. Bij de aanvraag voor erkenning van mijn Nederlands record moest ik onder andere een zogenaamde nulfoto en een finishfoto overleggen. De nul- of startfoto wordt genomen als het startschot klinkt en is gekoppeld aan het startpistool. Ervaringsdeskundige Cees Stolwijk, veelvoudig Nederlands-, Europees en Wereldrecordhouder, vertelde mij dat voor erkenning van een record strenge eisen gelden. Een door hem gelopen Europees record is nooit erkend omdat er geen nulfoto was gemaakt. Nog tijdens de 3^e serie viel voor een paar seconden het licht uit. Gelukkig bleef de elektronische tijdwaarneming wel doorlopen. Toen de lopers van mijn serie opgeroepen werden, kwamen de mensen uit de tijdwaarnemingscabine naar buiten: het startpistool deed het niet. Een van die mannen zei vervolgens dat hij ons niet langer stil liet staan in die plenzende regen en hanteerde de ouderwetse, verbale startprocedure: “gereed maken…, klaar…, start.
Vanaf deze start spookte de nulfoto en de ervaring van Cees Stolwijk door mijn hoofd: ik zou maar onder het Nederlands record lopen en dat record vervolgens niet erkend zou worden. Het lukte mij niet om dat spook uit mijn hoofd te krijgen. Ondanks de kletsnatte baan, liep ik de 1^e kilometer 10 seconde onder het recordschema, eigenlijk te snel. De 2^e en 3^e kilometer gingen qua tempo op dat van het record. Elke keer als ik Nils passeerde, overwoog ik bij hem te stoppen en te vragen of hij wist of er toch nog een nulfoto gemaakt was. Na 3,5 km ben ik uiteindelijk even bij hem gestopt. Nils had geen idee waar ik het over had. Peter ook niet. Toen heeft Nils de vraag aan een van de juryleden gesteld. Toen ik na 400 m Nils weer passeerde, zei hij: “doorgaan”. Ik dacht toen: dat is geen “ja”. Ook hierna lukte het mij niet het spook uit mijn hoofd te verdrijven. Mijn kilometertijden liepen langzaam op. Halverwege op 5 km was mijn voorsprong op het recordschema gewijzigd in een kleine achterstand. Bovendien begon de mij bekende blessure aan bil/hamstring op te spelen. Voor mijzelf wist ik zeker dat ik met die oplopende kilometertijden nooit een tweede helft sneller zou lopen. Wat mij nog nooit overkomen is, gebeurde toen: ik besloot uit te stappen. Recordpoging mislukt, terwijl ik mijzelf aanmerkelijk grotere kansen toegedicht had het record op de 10.000 m te verbeteren dan dat op de 1500 m.
Overigens lukte het Cees Stolwijk wel om het Nederlands record in de klasse M70+ te verbeteren.

Ik verbaasde mijzelf een beetje, door niet zo erg teleurgesteld te zijn na deze mislukte poging. Wellicht kwam dat omdat ik in Hoogeveen op 23 oktober misschien een herkansing zou krijgen. Echter, na de strengere maatregelen tegen corona van 13 oktober, werd ook deze wedstrijd gecanceld.
Op 13 oktober werd zo ongeveer tijdens die persconferentie nog de 800 m in Amersfoort gelopen, de laatste afstand van de baancompetitie. Hoewel mijn kansen hierop kleiner waren om het Nederlands record te verbeteren, ging ik er natuurlijk wel voor. Met 2’ 57,19” kwam ik 1,6 seconde te kort.
Tenslotte had ik nog een doel voor dit oogstjaar op mijn lijstje: de 10 km op de weg. Dit record staat scherper dan het baanrecord. Hiervoor had ik mijn zinnen gezet op de Zandeplasloop in Nunspeet. Hier loop ik de laatste 5 jaar altijd heel goede uitslagen. Echter, 7 november valt nog binnen de periode van 4 weken gedeeltelijke lock down, dus die loop zal ongetwijfeld ook afgelast worden.

Zo is er een eind gekomen aan mijn oogstjaar. De twee Nederlandse titels op de 1500 m en 10.000 m waren “zekerheidjes”, gelet op de tijden van de concurrentie in de klasse M75+. Het niet verbeteren van het Nederlands record op de 10.000 m is erg jammer. Het Nederlands record op 1500 m is echter meer dan een troostprijs. Dit record beschouw ik als een hoofdprijs in een verder mislukt oogstjaar. Wel neem ik de ervaring mee van een verregende 10.000 m en vooral het lopen met een spook in mijn hoofd. Zeker in vergelijking met de geweldige 1500 m, is voor mij de invloed nog duidelijker geworden van focussen op en concentratie tijdens een wedstrijd.

Verslag van Wim Oudejans:

Dit jaar, waarin ik 75 jaar ben geworden, had ik mijn zinnen gezet op het op mijn naam krijgen van het nationaal, of Nederlands record op de 1500m. De uitgelezen mogelijkheid daartoe was op het Nederlands Kampioenschap voor Masters, dat altijd in juni gehouden wordt. Jammer genoeg gooide corona roet in het eten, want het toernooi in juni werd afgeblazen.
Corona bracht ook iets goeds, want wij organiseerden vanuit AVN de zogenaamde coronalopen: in mei de 5 km en in juni de 10 km. Ik liep op die 10 km een voor mijn doen heel goede tijd van 45’ 38”. Dat was voor mij aanleiding om eens te kijken waar het Nederlands record 10 km op stond. Op de baan is dat 46’ 42”. Toen eind juli besloten werd om het NK voor Masters 2020 alsnog te houden op 3 en 4 oktober, had ik er plotseling een doelstelling bij: naast de 1500m ook proberen het record op de 10.000m te behalen.

De in het voorjaar eveneens afgeblazen Keistad Baancompetitie in Amersfoort, werd in afgeslankte vorm ook weer georganiseerd, d.w.z. een 3000m 1500m en 800m. Ik besloot om mij in te schrijven, al was het maar om op de 1500m twee kansen te hebben het Nederlands record op die afstand aan te vallen. De 3000m op 15 september verliep met een tijd van 12’ 39” goed voor mij. Uit deze tijd kon ik afleiden dat een tijd van 6’ 02” a 6’ 06” op de 1500m mogelijk moest zijn. Het record stond op 6’ 04”, dus cadeau zou ik het zeker niet krijgen. Vorig voorjaar liep ik in die baancompetitie 6’ 05” op de 1500m en rond je 75^e tellen de jaren behoorlijk als het gaat om je afname van de snelheid. Je moet dan denken aan 1,5% per jaar. Voor mij zou ik na 1,5 jaar dan zo’n 8 seconden moeten optellen bij de tijd van vorig jaar.

Met wat specifieke training de afgelopen weken, doch vooral “heel blijven”, ben ik dinsdag 29 september vol goede moed naar Amersfoort gegaan. Ik had op voorhand tegen de organisatie gezegd een recordpoging te wagen. De speaker had zich goed voorbereid en kende, uitgaande van een eindtijd van 6’ 00”, de doorkomsttijden op 300, 700 en 1100m, die ik ook in mijn hoofd geprent had. Zijn vooraankondiging van mijn recordpoging had tot gevolg dat de aanwezige deelnemers (toeschouwers waren niet toegestaan) mij heel goed aanmoedigden. Na 300m lag ik 2 seconden voor op het schema van 6’ 00”, na 700m 1 seconde en op 1100m lag ik precies op dat schema. Ik wist dus nog 4 seconden speling te hebben, maar het kan hard gaan. Dus zette ik onder het motto alles of niks, met nog 300m te gaan een versnelling in en liepen mijn benen met nog maar 100m te gaan vol door de verzuring. Dan is het gewoon bijten. Met een eindtijd van 5’ 55”, verbaasde ik mijzelf en was ik enorm blij!

Leuk was ook dat ik in mijn serie liep met de jongste deelnemer aan deze baancompetitie, een meisje van 11 jaar. Dat meisje is ons AVN-lid Milana Oortjes. De speaker merkte het grote leeftijdsverschil ook op en zei dat dat verschil van 64 jaar een heel mensenleven is. Overigens liep Milana heel goed en bleef mij met 5’ 48” voor. Onze belofte voor de toekomst!
Nog een vijftal andere AVN‘ers deden mee aan deze wedstrijd, namelijk de jeugdleden Silvan van Hussel (5’ 23”) en Myrthe van de Tweel (6’ 10”) en daarnaast Rob Schuurman (4’ 58”), Klaas Noordhof (4’ 55”) en Mark Doornhof (4’ 48”). Jammer genoeg was Johannes Hegeman geblesseerd. Volgens mij zijn er zes persoonlijke records verbeterd.

Na de euforie van dinsdag volgde woensdag de teleurstelling van het afgelasten van het NK op 3 en 4 oktober in Hengelo. Na de persconferentie van maandag 28 september volgde dinsdag een aangepast coronaprotocol van de organisatie en nam ik voor zeker aan dat het NK door zou gaan. Woensdag besloot de organisatie het NK toch te cancelen. Niet alleen twee “zekere” titels op de 1500 en 10.000m weg, maar vooral de kans op een tweede Nederlands record, nu op de 10.000m.
Na het dalen van deze teleurstelling overheerst toch de euforie van het record op de 1500m. Mij zal het record best binnen een paar jaar worden afgenomen (de huidige wereldrecordhouder op deze afstand is een nu net 73 jarige Nederlander), maar wat ze mij niet afnemen, is het feit dat ik de eerste Nederlander ben van 75+ die de 1500m onder de 6 minuten gelopen heeft!

                                                                                                     Wim Oudejans direct na de wedstrijd

Geen Arkervaartloop 2020

Als gevolg van de recente ontwikkelingen rondom het coronavirus heeft de organisatie besloten om de Arkervaartloop 2020 te verplaatsten naar zaterdag 9 oktober 2021. Atletiek Vereniging Nijkerk vindt het niet verantwoord om nu een groot aantal mensen (lopers en toeschouwers) bijeen te laten komen voor het jaarlijkse hardloopevenement. De gezondheid van mensen is altijd het eerste uitgangspunt bij de vereniging.